Красная стрела. Книга пятая / Қызыл жебе. Бесінші кітап - Шерхан Муртаза / Шерхан Мұртаза

Адам сорлы өмір бойы жұмақты іздеумен өтеді. Сөйтсе, жұмақ... оп-оңай жерде екен. Айнала - жайсаң жандар. Біреуге біреудің қысастығы жоқ. Дүние кең. Қыспақ жоқ. Астындағы - кресло емес, яки Қазығұрттың төрі, яки Талғар шыңы, жоқ, Хан - Тәңірі. Айқайлап ән салды. Ойқастатып, Қызыл Жебе мініп, Рысқұл да жетті. Биікте, тақта отырған патша баласына қол бұлғайды. «Мінгес Қызыл Жебеге!» - дейді. Сүп-сүйкімді, биязы Глебов: «Тұрар Рысқұлович, мына қаулыларға қол қойыңыз. Бәрі тексерілген. Қатесі жоқ», - деп қолын кеудесіне басып, бүк түсе қалыпты. Не деген көп қаулы. Иә, мынау Түрксіб туралы... Мынау Дағыстан автономиясы туралы. Мына бет - Қырғызстан автономиясы, мына бет - Якутия автономиясы. Мынау Қарағанды шахталарына қосымша қаржы болу туралы...

– Тұрар Рысқұлович, у вас же отличный, каллиграфический почерк. Что ж вы так... Подпишитесь по - аккуратнее, - дейді Глебов жалынышты үнмен.

Рысқұлов әр «қаулының» астына қолын айбақ - сайбақ қойып отыр еді ғой. Глебов сорлы содан қорқады. Не деген таусылмайтын көп қаулы. А - а, мынау Әзиза ғой! Неғып тұрсың, Әзиза. Жақындасаңшы бері. Қолындағы қызың ба? Атын кім қойдың?

Рида? Е, жақсы екен. Артына тығылып тұрған кім? Сәуле? Ей, Сәулеша, келе ғой, келе ғой. О, жаным әшейін, кішкентай күнім менің. Ескендір қайда? Үйленді? Қойшы-ей? Құтты болсын. Әжесінің қолында? Елизавета Петровна ма? Е, ол тірі ме еді? Шешесі? Наталья ма? Ол келіп пе? Келген екен ғой. Жоғалып кетіп еді. Наташа! Ах, кербез сұлу Наташа... Глебов, подожди. Көрмей тұрсың ба, Наташа ғой мынау. Жена моя. Әзиза ма? Әзиза, келші, жаным. Өкпелеп қалдың ба? Ну, Глебов, подожди, не торопи. Надя ма?Тоже моя жена. Хорошенькая. Майя! Маечка! Пианинаң бар ма? Жоқ. Глебов! Достань Маечке пианино. Достанешь. Ну, вот хорошо. А это кто еще? Сталин? Чего тебе надо?! Тебе, что, трон нужен? Богом хочешь быть? Трон на Хан-Тенгри? Пошел ты, жалкий пес! Загубил Султан - Галиева? Загубил.

Осы жерде Глебов шошып кетіп, Рысқұловтың аузын баса қалды. Біреу естіп қойған жоқ па деп, алақтап жан-жағына қарады. Құмырадан жынды шығарып алып, енді қайтып кіргізе алмай қор болды. Рысқұлов есін жисын деді ме, бетінен шапалақпен тартып -тартып жіберді.

– Ну Глебов, не ласкай. Ну, что ты так угодничаешь? Я тебе не девушка. Не лезь, не лезь! -Шыбын шаққан құрлы көрмеді. - Ну, что Сталин, загубил Ильича? Загубил. Теперь хочешь быть Богом? Бог не на Хан-Тенгри, а на Гималаях. Иди туда, если Он уступит тебе свой трон, иди. Ну, Глебов, не приставай. Хватит. Ишь, как щенок лезет. А ты, Сталин, ступай. Что? Турки? Какие турки? Ну, что тебе все мерещатся турки? Түріктер қызыңның қойнынан шықты ма? Нең бар түріктерде?! Кто? Магжан? Воспевал турков? Ты его тоже загубил? Да? Ах, ты, людоед! Я пантюркист? Кто сказал? Жантоков? Голощекин? Ах, старый козел! Уничтожил царскую семью, съел половину казахов, вместе с тобой Сталин, теперь за меня... Сталин! Как ты сожрал три миллиона казахов? Как ты не подавился? Поделился с Голощекиным? Ну, да, поделился. Как? Как? Казахи совсем не годились для роли долговечного исторического народа? Это твоя теория? Что? Что? Тебе нужна была территория? И поэтому уничтожить казахов? Бог ошибался, создавая казахов? И ты намеревался исправить эту ошибку?

Глебов буынып өле жаздады. Бірақ Рысқұловтың арының тоқтатуға шамасы келмеді. Шыдай алмай шылым тұтатып еді, Рысқұлов атып тұра келді.

– Пожар! Пожар! - деп айқай салды.- Мировой пожар! Горит Рейхстаг! А это ты, Георгий! Привет, дружище! Ада, мыс тобой отдыхали в Крыму. Помню, помню. Слушай, Димитров! Я тебе из Лубянки писал письмо. Не дошло? Что? Сталин перехватил? И обвинил тебя, что ты связан с Рыскуловым? Ах, дерьмо! Мешок дерьма!

Глебов шыдай алмай Рысқұловты пистолеттің дүмімен құлақ шекеден бір ұрып құлатты.

***