Фариза Онгарсынова сборник стихов / Фариза Оңғарсынова өлеңдер жинағы - Фариза Онгарсынова / Фариза Оңғарсынова

Мүлігіген меңіреу тыныштығыңды талқан етуге

ақ дауыл болып келем мен!..

1969»

Дауылпаз

«(Әбу Сәрсенбаевқа)

Асқақ бір куәсіндай ақыл-ардың,

аңсаған көріп тұрмыз ақын алдын.

Алпыстың асқар белі қажытпапты

ақиық дауылпазын Атыраудың.

Тілдескен ақша бұлтпен аспандағы,

теңіздің өр толқыны – жастанғаны.

Тәйірі-ай, алыптарға алпыс деген –

өмірдің кішкене бір баспалдағы!

Тұрса да тосып өмір жүз арнасын,

тосқауыл бола алған ба қыранға шын!

Мен сізді көрген сайын елестетем

көз жетпес Алатауымның құзар басын!

Сонда мен алауымын екіндігін,

ешқашан шалмайтындай бетімді мұң.

Сонда мен мынау құйттай бойымменен

аспанды тіреп тұрған секілдімін.

Ақтарып асқақ жырды сүйікті елге,

талғампаз көкіректерді ұйыт, тербе!

Мен, сірә, шықпасам да, шыққандаймын

сіз тұрған сонау заңғар биіктерге!

1965 «

Дәрігер

«Дерт қысқанда, көңілді сағым буып,

сен жетесің аялап, жаның жібіп.

өшер деген үмітті тірілту де –

саған біткен дарындылық.

Қасиетті өмірдің күзетінде

сен жүргенде, жанады жанымда үміт,

атардай таңым күліп,

көрінесің тұрғандай

ажалды да бағындырып,

жеткеніңде жүзіңді сағындырып.

Адам деген құдірет ақылдылық,

әлем оған бас иіп жатыр бұғып.

Біреулерді туғызды батыр қылып,

біреулерді жіберді ақын қылып.

Жер үстінде қастерлеп тіршілікті,

сол адамдар тұтады атыңды үміт.

Ақ халаттан көремін пәктігіңді,

қорғайсың сен сақшыдай шат күнімді.

Тіршіліктің сағатын тоқтатпайтын

құдіретті жан өзіңсің тап бүгінгі!

1967»

Дәрменсіздің ойы

« Бақыттыларға қараймын

қызыға тұрып, мұңданып:

оларға нұрлы арай күн,

оларға түн де тым жарық.

Күлкі мен шаттық көңілде,

қайғы да тайыз өткелдей.

Қаңтардай ызғар өмір де

оларға бейне көктемдей.

Тайызда жүрсең – аңғардым –

өмір сүру де қолайлы.

Жылауы шапшаң жандардың

жұбануы да оңай-ды.

Тамағы тоқтық, бүтіндік,

көлеңке түспей жанарға.

Бақытты жандар, шүкірлік,

жетеді менің даламда.

Есейіп ерте білдік пе

өмірдің дәмін татып біз:

ежелден мынау тірлікте

сезімтал жандар бақытсыз. «

«Дей алмаймын “жиынның жұлдызымын”,

қуып жүрген бір жанмын жыр қызығын.

Сезім нәзік, ой жүйрік, кейде кекшіл,

кейде жарқын қазақтың бір қызымын.

Сырт адамға сыр бермес жұмбақтаумын,

достарыма аяулы қырмызымын.

Бозбаланы көргеннен ғашық қылған,

естісем деп лебізін асықтырған,

мақтана алман, менде ол қылық та жоқ,

бұған бірақ қымсынып, жасып тұрман.

Жігіттерге өзім де қызықпаймын

көре сала құшағын ашып тұрған.

Жетелейді жанымды арман-ағын,

жолдастарды мақсатпен таңдамадым.

Бүгін-жақын, ертең жат адамдардың

мінезіне, мәніне таң қаламын.

Онсыз да өмір құбылғыш,

сезім де оңса,

онда сенің адамдық бар ма мәнің?!

1957 «

Дина туралы диптих

«1. Мінез

Ақ шағылдар

шуда жал айдындардай,

келбетінде бір ерек айбын бардай...

Құм болғаны, тау емес, бағын байлап,

ажарын әжім жайлап,

жатады іштей сол үшін қайғырғандай.

Ақ сағымдар

еркелеп ақ шағылға,

жүгіреді ойнақтап таста, құмда,

бұлаңдайды сұлудай нұрлы іреңі,

сәби боп күлдіреді,

бұйра құмдар бұйығып батса мұңға.

Нәзіктігін

ақ шағыл жасырады,

аяқталмай біткендей асыл әні,

кешпегендей гүл дәурен шығады алдан,

сезіледі

сонда да

мұңға оранған жанында жасы бары.

Құйын жүрсе,

көрсетіп тосын қылық,

жер-көкті жосып жүріп,

алатындай аспанның төсін жұлып,