Knigionline.co » Казахские книги » Фариза Онгарсынова сборник стихов / Фариза Оңғарсынова өлеңдер жинағы

Фариза Онгарсынова сборник стихов / Фариза Оңғарсынова өлеңдер жинағы - Фариза Онгарсынова / Фариза Оңғарсынова

Книга «Фариза Онгарсынова сборник стихов / Фариза Оңғарсынова өлеңдер жинағы» полная версия читать онлайн бесплатно и без регистрации

Фариза Унгарсынова родилась в селе Манаш Атырауской области в 1939 году. Первая книга песен «Бюльбюль» вышла в 1967 году. В настоящее время осталось немного читателей, кому не известна Фариза. Ее стихи, пели повсеместно. В тридцатилетнем возрасте вышли «Монологи Мангистау». С этого момента книги «Смутные времена», «Я в твоем сердце», «Июль», «Твоя любовь», «Лекарство» рассматривали сложную природу человека. Благодаря этим произведениям народ узнал благородные стихи поэтессы Фаризы.

Фариза Онгарсынова сборник стихов / Фариза Оңғарсынова өлеңдер жинағы - Фариза Онгарсынова / Фариза Оңғарсынова читать онлайн бесплатно полную версию книги

намыс пенен ерлікке баптар, мұны ұқ!

Қырандарын тұрғандай жеңістерге

өз қолымен Медеу қарт аттандырып.

Ару қалам, Алматым, таң – жанары,

ұрпақтардың арманын жалғар әлі.

Ана қыран апай төс

Алатаудың

кеудесінен тұр көкке самғағалы!

1973»

«Ғасыр, сенің екі есті

мінезіңнен мен жүрмін тынши алмай:

біреулер жүр бақыттан тұншығардай,

қаһарыңнан қорыққан қара халық

дірдектейді алдыңда үн шығармай.

Ыза болам жүрмін деп бір іс кылмай,

жабырқаулы көңілдер құлшынардай,

бейшаралығынан біреулер қымсынардай.

Қиындықтарына шыдар ем, іс тындырсам,

тарих өзі жақсылап бір сынардай.

Тұлпарлардың тұяғы бекімейді

тақырларды таптамай, шын сыналмай.

Сен барасың зымырап

корабльдердің отты арын екпінімен

(ере алмағандар азабын шекті, білем!)

жанталасқан уақытқа ілесем деп

жер де үдетіп жүрісін кетті білем.

Жұмыр жердің үстінде пенделерге

бақыт пенен күлкі ортақ деп біліп ем;

бақсам, бірдің жүзінде шаттық тұнып,

ызалылар сорлаған кекті үнінен.

Әкем өтті

қырық жаста құрбан боп қырғындарда…

Қасіретім жетерлік мың жылдарға.

Адамзатта ой өскен бұл дәуірде

құлақ асқым келмейтін мұң-жырларға.

Мұңсыздығым қате екен. Планетаның

бір басында қамалған құрбым барда.

Бір жерлерде бұғаулап бұғалықсыз

еркіндіктің жігерін құм қылғанда.

Толған шақта кемелдеп жасым, санам,

қалай өкпе айтпаймын, ғасыр, саған?!

Бір жерлерде жазықсыз қан төгіліп,

бір жерлерде азаптан ашынса адам?!

Ойсыз болсам, миыма

кіріп шықпай қасірет, түрме деген

(бақыттылау болар ма ем — білген емен),

Жер жарылып жатса да, жайбарақат

топтастықпен алаңсыз күн көрер ем.

Күн көрер ем.

Жиһаздардан үй толы көрінбестен,

өрт алса да дүниені сезінбестен.

Бас қатырып жатпай-ақ өмір жайлы,

шығарар ем халқымды, елімді естен.

Жау шапса да көршімді елең етпей,

естімеген кісі боп керілмес пе ем.

Қайғысы үшін біреудің жүрек жыртып

жерлегендей жарымды егілмес те ем.

өзің бірақ ой бердің, білім бердің,

нар жігіттің арқалар жүгін бердің.

Сана бердің сергектеу сезінуге

қайғысы мен күлкісін жұмыр Жердің.

Енші қылдың қайсарлық, өжеттікті

жүрегіне от бер деп түңілгеннің.

Тыншытпайды сондықтан

мынау сұсты ғасырда өзгермелі

қаралаған шындықты сөздер мені:

шығыстағы сәбиге оқ атылса,

ол - менің жүрегіме көзделгені.

Сондықтан да хақым жоқ

сөз етуге бас қамын, тамақ мұңын,

(Жер күрсінсе, мендағы азаптымын)

шындық қуған замандас отырғанда

төбесіне телміріп абақтының.

Жердегі ұлы не сұмдық істер үшін

мен уақыттың алдында жауаптымын.»

Дала даусы

«Мен жатырмын

жарау жылдардың от тұяқтарымен шыңдалып,

от жүректермен нұрланып.

Қанаты найза корабльдерге қызыға карап

қалам мен

аспан болмағаныма мұңданып,

қызғаныштан кейде сұрланып.

Сонан соң жатам тебіреніп аппақ ойлармен

өз кылығымды өзім бір мезгіл сынға алып.

Тәубаға келем —

мынау ғаламда мен болмасам ғой егер де

корабльдерің кайдан ұшар еді ырғалып?!

Сағынышпен қайтып қона алар жері болмаса,

елжіреп қайта оралар елі болмаса,

самғағаныңмен, жанарыңды жатар мұң карып

(табаны жерге тимегендер ғой шын ғаріп).

Тебіренемін,

көкірегімді менің қуаныштар кернеп шаттанам,

тіршілікке бүкіл ана болғаныма мақтанам.

Тарихқа тұлға талай ұлдарым тұлпарларын

жортар түн қатып

дала төсінде баптаған -_

алдынан шығып алау таңдардың

көкжиектен әлі атпаған.

Мезгіл сойқанның менменшілдігінен мезі боп,

орынсыз кейде тапталам,

орынсыз кейде датталам.

Мен ұлдарымды өсірдім

Перейти
Наш сайт автоматически запоминает страницу, где вы остановились, вы можете продолжить чтение в любой момент
Оставить комментарий