Фариза Онгарсынова сборник стихов / Фариза Оңғарсынова өлеңдер жинағы - Фариза Онгарсынова / Фариза Оңғарсынова

тілемеймін тағдырдың сыйын бөтен,

Көз тігемін сағымды қиырға кең.

Күншуақтың қадірі көлеңкеде

тоңбағанға әшейін бұйымға тең.

Пенделер бар күні үшін көлгірсіген,

ондайлардың достығы тиынға тең.

…Бұл өмірде жанашыр жақсыларсыз

жақсы болу адамға қиын да екен.

1972»

«Жанталасып мені шын ұмытсам деп

жүрсің сен,

басқа жанмен жүректі жылытсам деп

жүрсің сен.

Жек көрсем деп қалайда талай іске ұрындың,

ұмыттырса екен деп өзгелерге тығылдың.

Көрмеймін деп мен оны өзіңді өзің сендірдің,

кінәлайсың, сонда да көкірегіңде мен жүрмін.

Біреулерді жаныңмен сүйген болып жүрсең де,

мені жоқтап жүрегің қайғы шегіп тұр сенде.

Шығара алмай бейнемді көңіліңнен, аһ ұрдың,

көрмей алыс жүрсең де, тек мен саған жақынмын.

Кімменен жүр, қайда бар, қаншама азап шек мейлің

жүрегіңнен бәрібір мен ешқашан кетпеймін.

1973»

«Жаным пәк, аппақ едім

балауыз балапандай,

күлімкөз, мақпал ерін,

күлкімнен таң атардай.

Көңілім жас баланың

кіршіксіз жанарындай.

Нұр шашып қас-қабағым

кеудемнен ән арылмай.

Құштар ем сұлулыққа,

сүюші ем бәрін де мен.

Қараймын бүгін жұртқа

салқындау сабырменен.

Арын жоқ көңілдегі,

кеудемде бұлақ қатты.

Шарпыған өмір демі

шаттықты жырақтатты.

Ертіп келген жігітін

ауылдастарына таныстыруы

Күн көрік пен Майрада жыр-ән барда,

ғашық етпей жігітті тұра алған ба!

Ертіп келдім, сүйдім де, басқа ауылдан –

іздеп табар сыңарын қырандар да!

Елі көшкен бір кезде алыс жайға –

жер дауында ағайын шабыспай ма?!

Келіспей ме достар да өкпелескен?

Бірақ кейде кетеді табыспай да...

Достық десе қашаннан дала шалқып,

көрген емес ешкімді аласартып.

Бұл заманда татулық, таныстықтың

алтыннан да, ардан да бағасы артық.

Жүрегіме әніммен жазам атын.

Ойсыз іске бейнет пен жаза жақын –

аласартып жүрмеңдер бермейміз деп,

асқар тұтқан бір елдің азаматын.

Ғұмыр үшін түк емес жер кеңдігі,

көктемнің де солады көркем гүлі.

Бүгін - шаттық, шалқып қал, сайрандап қал,

алғы таңнан көрерміз ертеңгіні!

Айыптама, ағайын, ессіз деме,

жалын кештім, білмеймін, кештім неге...

Қажет емес қалың мал, қысырағы –

сезімімді сатпаймын ешкімге де!

Майраның інісіне айтқаны

Ниетің аппақ екен,

Осы бір тазалықты сақта, көкем!

Ал мен кейде шаршаудан, шалдығудан

үйіме шаққа жетем.

Аурудай сүйекке енген

жүрегіңді сыздатар ниеттерден

жабырқауды, жүдеуді, күрсінуді

басымнан жиі өткергем.

Достыққа үміт - серік,

кейбіреулер доссынып күліп келіп

қас жауым боп оқ атқан. Содан жұртқа

қараймын күдіктеніп.

Қатал ғой сыншыл ғалам,

жалғандықтан қашан да күрсінді адам.

Қалқам, мынау заманға жат түріңмен,

тасқа шыққан ақ гүлдей пәктігіңмен

қымбат боп тұрсың маған.»

«Жаныма түсірмей күн

сен жүрсің. ұят мұның.

Мен сені түсінбейтін

мылқау жан сияқтымын.

Кездессем жеке мүлдем

кетер деп сыр жалғасып,

“байқамай” өтемін мен,

жаныңнан жылдам басып.

Көз шіркін санаса ма –

жалт етіп бір тігесің.

Білемін: оңашада

мен жайлы күрсінесің.

Шыдаймыз қанша күнге,

жалғыздан отты құшып.

Қайтеміз қалса бірде

жанарлар соқтығысып?

…Бар күнә өмірде еді

(біздерде жоқ кателік):

ұғысқан көңілдерді

қоятын жатқа теліп.

1970»

«Жанымда жүрші

аласармайтын армандай асқар тауым боп,

шілдедегі әппақ жауын боп.

Сенімен жүрсем –

мынау жалғанда мен көтермейтін ауыр жоқ,

бет қаратпайтын дауыл жоқ.

Сенсіз күндерім;