Фариза Онгарсынова сборник стихов / Фариза Оңғарсынова өлеңдер жинағы - Фариза Онгарсынова / Фариза Оңғарсынова

сонда жаулардың жүрегін даңқым қарыған.

Қырандар кеткен қияға жанарын жанып,

өр көңілменен құлшынған артымдағы ұлан.

Күшіме сенем.

Жоқ сынды

мынау әлемде алынбас қамалдар маған.

Қызулы шақта күдікпен алаңдар ма адам?!

Топас бір тірлік етпеймін.

Сенің даңқыңды

паш ету үшін, Отаным, жаралған балаң.

Мақсат қып қойған ұлының болашағына

әке жетпеген үміт пен бар арманды анам.

Мен жаныма өр рухын өлмейтіндердің

қызыл туларға малынған алаңнан алам.

Маңқыстауларда сыңсыған қара орман болып,

асау толқын боп мұхиттай каналдан ағам.

Алып ГЭС-терге әкелем жұлдызды аспанды,

қайран қап сонда, Жер, Әлем, қараңдар маған.

Тәкаппар ұрпақ алдында менің атымнан

жас шағым болып сөйлейді жаңарған далам.

Сөйлейді ол сонда куә боп дана жылдарға,

қалалар қалай қаз тұрды Қарақұмдарда,

тайганы тіліп талқысып, саз кешіп жүріп,

Неліктен тіктім өрлікпен жанарымды алға?!

Кебіртек шөлде кеудемді дауылдарға ашып,

түндерде жүрдім көз ілмей дала-қырманда.

Жасыдым, кейде жыладым ыза-кекпенен

тіршілік салған кеудеме нала-мұңдарға

өмір жоқ мұңсыз күңкілшіл жердің бетінде

жалашыл кейбір жылмаң көз адамың барда.

Күсті қолдардың жасауы қызыл сөз емес,

мұра боп қалсын ертеңгі саналы ұлдарға.

Әйтпесе, мынау менменшіл мезгіл желінен

жоғалған ізсіз сан алуан қалалар құмда.

өмірдің өзі үйреткен қапы қалмауға –

мейлің сен тағы, тарих, садағыңды арна.

Мен армандап жүргем жоқ

салар деп маған біреулер алтыннан мүсін,

тірлікте жұрттан ерекше жарқылдау үшін .

Бойдағы күшті сарп етем, келер ұрпаққа

мақтан болсын деп қалдырған артымдағы ісім.

Бас иіп жүрсін өр ұрпақ, бабалар бір кез

таңдана бермес ғасырды таң қылғаны үшін.

Жастықтың жалын шағында қызулы қанмен

қорғасын бізше даланың даңқын, намысын.

Соңымда менің өлмейтін бірдеңе қалса,

шындықты шыңға көтерген халқымда күшім.

О, менің жастық жылдарым!

Шаттықпен аштым қақпаңды, жанарда—күлкім,

есіңде қалар сәттер ғой саған да бұл күн.

үмітке толы көңілдің пәк сенімімен

қарап тұр бүгін саған да, маған да жұртым.

Сенемін—-әрбір күніңде шабытпен шырқап,

тынбайды еңбектің дабылы даламда күн-түн.

Атағың сенің тарихта

Қайталанбайтын

ұлы істерімнің даңқымен қалар да мүмкін!

Екінші жыр

Сен мені ізде, жаным,

шөл дала, жапан түздегі

ақ шатыр алқаптарынан,

қаңтардың қақап мұз демі

өбетін тау шатқалынан.

Қас қақпай таңдарды өткер де,

ізде сен (сұрама жаннан!)

ұмтылған заңғар көктерге

алаулы мұнаралардан.

Ізде сен сағынсаң, жаным,

шарлаған дала бөктерін

жастықтың бал арманынан,

ақ қанат самолеттердің

апай төс алаңдарынан.

Ертең-ақ жаңарар маңы

қырлардан, дала аптабынан,

бітпеген қалалардағы

үйлердің қабаттарынан.

Бақтарға алданба дер ем,

шын сүйсең, күрсінбе кілең.

Мені ізде вокзалдар менен

рельс дүрсілдерінен.

Таңдарын жаңа күндердің

қарсылап алуға, жаным,

мұз жарғыш корабльдердің

шарла сен палубаларын.

Сенің де жаның құштар ма

өрт екпін, жарқыл-жалынға?

Теңіздің дауыл құшқанда

жүрем мен толқықдарында.

Жасқанбай самға да қашық,

мені ізде сайлардан, белден.

өзендер арнадан асып,

теңізге айналған жерден.

Жолдардың бұралаңдаған

елемей дауыл-шаңдарын,

мұндайда сыналар арман,

іздеп кел, сағынсаң, жаным...

Аңсарым, таңым сен, жаным!

үшінші жыр

Мен Шығыстанмын -

тауларымен сырласып ұғысқан Күн;

Көкорайлы белдері көз тұндырып,

сәулесіне оранған күміс таңның.

Не заманнан бұл дала

мекені екен

винтовкасыз, атомсыз ұрыстардың.