Дон Кихот ІІ - Мигель де Сервантес

АЙЛАКЕР ИДАЛЬГО ЛАМАНЧАЛЫҚ ДОН КИХОТ

ОРЫС ТІЛІНЕН АУДАРҒАН

ҚҰРМАНҒАЗЫ ҚАРАМАНҰЛЫ

ЕКІНШІ БӨЛІМ

ГРАФ ЛЕМОССКИЙГЕ АРНАУ

Баспадан шыққан, бірақ сахнада әлі қойылмаған комедияларымды жуырда сізге жолдаған кезімде, өзіңіздің, мәртебелі мырзам, алдыңызға келіп жүгініп, қолыңыздан өбу үшін Дон Кихоттың, жаңылмасам, шпор тағынып жатқанын жазған едім. Ал енді қазір оның шпорын тағынып, жолға шығып та кеткенін хабарлағалы отырмын, егер ол аман-сау барып жетсе, онда осының нәтижесінде өзіңізге, мәртебелі мырзам, азды-көпті көмегім тиіп те қалар деген ойдамын, өйткені екінші бөлім сұрқында бой көрсетіп, жалғанға дабыра болған басқа бір Дон Кихот әбден мезі қылып, жалықтырып біткен жағдайдан арылу үшін оны мүмкіндігінше тезірек қолға тигізуім керегін айтып мені асықтырушылар тым-тым көбейіп тұр. Ал енді менің Дон Кихотымды айрықша аңсармен күтіп отырған кім дегенге келсек, ол, шамасы, қытайдың ұлы императоры шығар, өйткені бұдан бір ай ғана бұрын маған арнаулы шабарман арқылы қытай тілінде хат жолдаған еді, бұл хатында кітабымды өзіне беріп жіберуімді сұрапты, расын айтқанда, жалыныпты: себебі, испан тілін оқытуға арналған коллегия құрмақшы екен және аталмыш тілдің Дон Кихот хикаялары бойынша үйретілгенін қалайтын көрінеді. Сол хатында ол маған осы коллегияның ректоры болуға да ұсыныс білдіріпті. Әлгі шабарманнан ұлы мәртебелі ағзам маған қандай да болсын ақшалай көмек көрсеткен жоқ па, деп сұрағам. Анау бұл ұлы мәртебелі ағзамның тіпті ойында да болмағанын айтты.

“Ондай жағдайда, бауырым, — деп мәлім еттім мен, — Қытайыңызға күніне он, ол аз болса, тіпті жиырма миль, қысқасы, қандайын қолай көрсеңіз сондай жылдамдықпен қайта беруіңізге болады, ал менің мұндай ұзақ сапарға шығуға денсаулығым көтермейді, дімкәстігім өз алдына, қалтамда көк тиын жоқ; оның үстіне, Неапольда атақты граф Лемосский отырғанда маған императорлар мен монархтар не керек, коллегия мен ректорлық секілді әурешіліксіз-ақ ол маған қолдау көрсетіп, қамқорлық жасайды және мейірім-қайырымының молдығы сонша, одан артықты дәметуге де болмайды”.

Осыны айтып шабарманмен қоштастым, осыны айтып өзіңізбен де, мәртебелі мырзам, қоштасқалы отырмын және П е р с и л е с п е н С и х и з м у н д а н ы ң сергелдеңін, Deo volente

1 бірнеше айдан кейін аяқтайтын кітабымды, өзіңізге сыйға тартуға уәде берем. Бұл кітап өз тілімізде жазылған дүниелердің (көңіл көтеруге арналған кітаптарды айтып отырмын) ішіндегі ең нашары немесе, керісінше, ең тәуірі боп шығар деген ойдамын; әйткенмен, е ң н а ш а р ы дегенді бекер айтып қалдым-ау деймін, өйткені, достарымның ойынша, кітабыма кемелдіктің ең жоғары биігіне көтерілу бұйырып тұрған секілді. Есен-сау қайтып орала көріңіз, мәртебелі мырзам, сол шамада П е р с и л е с те қолыңыздан өбуге дайын боп қалар, ал мен, өзіңіздің, мәртебелі мырзам, малайыңыз, аяғыңызға жығылатын болам. Мадридте, мың алты жүз он бесінші жылғы қазанның соңғы күні жазылды.

Өзіңіздің, мәртебелі мырзам, малайыңыз

Мигель де Сервантес Сааведра.

ПРОЛОГ

Оқырманға