Фариза Онгарсынова сборник стихов / Фариза Оңғарсынова өлеңдер жинағы - Фариза Онгарсынова / Фариза Оңғарсынова

Поезда

" Зулайды поезд ырғалып,

қараймын кербез далаға.

Көтеріп көкке шыңдарын,

көрінді таулар ақ ала.

Мынау бір жасыл даланың

естуші ем атын бұрын жай.

Көрінді, міне, Аралым –

ақынның мөлдір жырындай.

Көрдім де сұлу Сыр маңын,

селт етіп бір сәт тыңдадым:

Әбділда ағам жырларын –

күбірлеп жатыр сырлы ағын.

Зулайды поезд белеспен,

етегін таудың бөктерлеп.

Жұпардай майда желі ескен,

жотасы жасыл – көкпеңбек.

Дүние жаңа, жер жаңа

қартаймас мәңгі ұямдай.

Созылып жатыр кең дала

жеткізбей жүрген қиялдай…

1957 "

Табылмай бір керім жігіт

" ""Сізге ғана құштармын"", - деп,

көп жігіттер ғашық болды.

Бір ""керімін"" ұстармын деп,

қыз көңілі тасып толды.

Біреуінің бойы қысқа,

біреуінің мұрны жаман,

біреуі өте алып ұшпа,

біреуі тым тұнжыраған.

Сұрыптады, іріктеді,

жұмысы да тексерілді.

""Маған тең жоқ жігіт"", - деді,

таба алмады еш ""керімді"".

Орны бар жас, кәрінің де,

сүйе білсе, теңін біліп.

Сол ару жүр әлі күнге

табылмай бір ""керім"" жігіт.

1957 "

"Тағы да көктем келді,

бал сезімдерге, сал сезімдерге ұран сап,

өткінші ғұмырдай қылықтары мол бұлаң шақ!

Көн көңілдер де теңіз боп көлкіп кетіпті-ау

ару қыз аңсап, жыр аңсап!

Бұ не деген құдірет!

Дүниенің бәрін құштарлық қаптап кеткен бе,

адамның бәрі мас болып жүр ғой от-демге!

Байырғы күңгірт күндер де қайтып келместей…

Жабырқап жүрген жоқ пенде.

Ұмытып жатыр жұмыр жер

өктем мезгілдің қалдырған қаза-қайғысын.

Жастық жүр жайнап екпіні-дауыл, Ай мүсін.

Тіледім: мұндай сәттерде зұлым ойынан

қатыгездер де айнысын!

Қыз-көктем келіп

қызғалдақ қадап жүр белде,

дүние түгел ұқсасын дей ме гүлдерге.

Табиғат жанды сергітіп алады екен-ау

тірліктен қажып қалжырап жүрген күндерде.

1970 "

Теңізбен кездесу

"Кеудеңмен көтерсең де нелер жүкті,

қыңбайсың, паш етесің тек ерлікті.

Мен де бір тылсымдарға бет алып ем –

бер маған өзіңе тән тереңдікті!

Теңізде сынға түсу – бұл бір үміт!

Сұлу қыз кеме үстінде, құрбы жігіт.

Шетінен батыр мінез, толқын қылық –

оларға теңіз жатыр құлдық ұрып!

Кемелер тізілгенде, жарасып ән,

дәм таттық балығынан – бал асынан.

Түңгі оттар жылтылдайды,

тұрғандай бірқала өсіп толқындардың арасынан.

Жүрсем де ойша талай қамалды алып,

сендегі күшті көріп, қалам налып.

Балапан бойымдағы қайсарлықты

алмасам болмайды екен саған жанып!

1960"

"“Ғашық жайлы мұңды өлең

жазба!” - дейсің. Ақылың.

Тұра қалып тілдер ем —

ұғар емес батырым.

Сүю — сезім улары,

татпақ түгіл - қайғысын,

ғашық болып туғалы

көрмепсің-ау, байғұсым!

Кетісудің кілті — егес,

қозғамайық ол жайлы.

Махаббатың — күлкі емес,

мұңсыз сүю болмайды "

"“Отан деген не?” – дейсің, ұлым, маған.

Ол – сенің ғұмырлы анаң.

Жөргегіңнен жаныңа сіңіп қалған

әнің мен жырың, балам!

Отан – мынау өз үйің, қара, жаным,

ойнаған дала, бағың.

Атаң шыққан бұл үйден, әкең шыққан,

өскен мұнда баяғы бабаларың.

Жасыл орман, тыңдаған бұлбұл әнін,

асқар тау, мың бұлағың.

Отан – есік алдында бірге ойнаған

өзіңнің құрбыларың.

Отан – үйдің ертеңі, қаны, жаны –

өзіңдей сан ұланы.

…ұлым, сенсің кең байтақ біздің үйдің

кішкентай шаңырағы!

1977"