Сборник стихов Мукагали Макатаева / Мұқағали Мақатаев өлеңдер жинағы - Мукагали Макатаев / Мұқағали Мақатаев

Көз жасымен тағдырым суарылып,

Жарқылдасын өмірім, жалтылдасын.

Көтеріліп көңілім шарқ ұрғасын,

Көз алдымда тағдырым қалтылдасын!

Ішек үзілсін, домбыра сынсын мейлі

Шер тарқатар шемен күй тартылғасын!

ШАЛҚЫ, МЕНІҢ ШҰҒЫЛАМ

Тағы, тағы,

Тағы да, тағы да кел,

Ағыла бер, жырларым, ағыла бер,

Бағына гөр, жүрегім, бағына гөр.

Анда-санда қаныңды бір тасытқан

Сағына гөр жырыңды, сағына бер.

Мазалай бер, мазала,

Тыным берме.

Әбігерге сала бер, ұрын кел де.

Желпіп жібер шаттықтың шәйісімен,

Бүкіл мына ғаламның мұңын бер де.

Үйіп-төгіп басыма, жұбанышым,

Бүкіл мына ғаламның қуанышын,

Жарамасаң, жүрегім, жарылып кет,

Қуанышым алдында кінәлісің.

Сок, соқ, жүрек!

Соқ, жүрек, қозғал, миым,

Ми қозғалмай, ойды да қозғау қиын.

Жырсыз өмір — мен үшін өмір емес,

Жырсыз өмір — мен үшін тозған бұйым.

Шалқы, менін шұғылам, көк белдеуде,

Көпір бол да, тартып ал, көк пен жерге.

Нөсерлетіп, сөндір де таста мені,

Баяу жанып баратса от кеудемде.

ЕСТІ КҮНДЕРІМ

Көңілде

Көптен бері мен

Өмірді көктем көріп ем.

Енді-енді түсініп келем,

Өткенде өткелдерінен.

Кей-кейде жығылып барып,

Кей-кейде жығылып та алып,

Өмірдің сырын ұқпадық,

Ол бізден бұғынып қалып.

Тыңнан жол таппақ та болдық,

Тыңнан нәр татпақ та болдық...

Ақыры батпаққа қондық,

Сонан сон ақ мақта болдық.

...Беу, менің есіл күндерім,

Білмедім есім кіргенін.

Әйтеуір, есіп жүргенмін,

Өмірді кешіп жүргенмін.

Әйтеуір, есті білмедім,

Білмедім кештің кіргенін.

Қош енді, ескі күндерім!

Келе ғой, есті күндерім!!!

СІРӘ, МЕН БАЙҚАМАСПЫН

Сірә, мен байқамаспын, байқамадым,

Қайтейін, айтарымды айта алмадым.

Шындықтың көзі шығып кете ме деп,

Әлі де тайқудамын, тайқудамын.

Осынау шуақ шашқан кең өлкеде,

Сірә, мен қаламын-ау көлеңкеде.

Шынымен жұртым маған шын өкпелеп,

Із-түзсіз мәнгілікке жөнелте ме?

Өлемін деп өкініп, сескенбеймін,

Өлмек парыз, өмірден өшсем мейлі.

Айта алмаған сөзім бар, арманым бар,

Арманымды қалдырып кетсем деймін.

Түсінем, Қасым-тағдыр қасымда жүр,

Басымда жүр, көзімнің жасында тұр.

Тым құрыса қалса екен бір шумағым

Басымдағы туған жер тасында бір.

Қайтейін, айыптымын алдарында,

Айта алмаған сөзім бар, арманым бар.

Достарым, жаман ақын жазған жырдың

Тым құрыса бір парағын аударындар!

ЖАНАШЫРҒА

Білем...

Білем...

Сендерді, туыстарым!

Өзімсініп дұрыс қой ұрысқаның.

Көкпар тартсаң өзімді — өздерің біл,

Жырларымда болмасын жұмыстарың!

Жырым менің - өзімнің асау жаным,

Іздемей-ақ қой оның осал жағын.

Жырым менің алтын да, асыл да емес,

Білесің бе не заттан жасалғанын?!

Келесін сыртымнан тон пішуменен,

Жеңбексің желеуменен ішу деген...

Ақын ба от пен суды түсінбеген?!

Ақын ба жанына ақау түсірмеген?!

Ішу деген, шынында, осал жағым,

Осал жақтан іле бер, шошандағын. ...

Құлы болсаң өмірдің — өзің болғын,

Қара басым құлдықтан босанғамын!

Сөз сенікі, сөйлей бер, нан табарым,

Әлі-ақ ертең әләуләй тарқар әнің.

Тұғырыңды бәйгеге қоссаң — сен қос,

Тұлпарымды қор қылмай, қаңтарамын.

Түн маған ұйықтау үшін жаралмаған,

(Ұйықтасын сапарларын тамамдаған).

Алдымда сапар жолы тарам-тарам,

Ұйықтасам, барлығынан қаран қалам.

Түн менің ұйқым үшін жаралмаған,

Түн келсе, түйсік түсіп, алаң болам.