Сборник стихов Мукагали Макатаева / Мұқағали Мақатаев өлеңдер жинағы - Мукагали Макатаев / Мұқағали Мақатаев

Мықты болсан, ақын боп жаралып көр,

Қолқасынан гүлдердің нәр алып бер.

Ғұмыр бойы жол басып, арып-ашып,

Адам деген патшаға дәрі алып кел!

ӨМІР ДЕГЕН БІРЕУ БАР

Жазықсызбын дей алман, жат көріндім,

Жазықтымын дей алман, ақ көңілмін.

Өмір деген біреу бар билік құрған,

Билігінен мен соның қақ бөліндім.

Желіктіріп, су бүркіп сайтан маған,

Кезім болды әділдік айта алмаған,

Батқан ерді арқама ауырсынып,

Жауыр болған құнандай қайқандаған.

Арыммен де оңаша қалып көрдім,

Жоғалғанын іздедім, тауып бердім.

Ар-ұят деп аталар нәрестені

Қызылшақа күйінде алып келдім.

Сайтанныңда, күнәсіз періштенің

Бал мен уын талғамай неге ішкенмін?

Періштенің қайғысын бөліспедім,

Сай ғанменен болса да келіспедім,

Не істермін, тәңір-ау, не істермін!?

Анқылдаған не таптым ақ көңілден,

Несіне ердім сайтанға жат көрінген?

Өмір деген біреу бар билік құрған,

Билігінен мен соның қақ бөлінгем!

КӨНЕМІЗ ДЕ....

Қайтер едің өмірге келмегенде,

Көнесің де...

Қайтесің көнбегенде?

Көресің де...

Қайтесің көрмегенде?

Көлден тамшы бұйырмас шөлдегенде.

Қадірлі дос,

Халінді ұғып тұрмын.

Күйзелттің ғой, бәрін де ұмыттырдың,

Нақ айыпты жандайын алдында мен

Не дерімді біле алмай, құрып тұрмын.

Не де болса, тәуекел — тең көрейік,

Әкел бері қайғынды - тен бөлейік!

Бірімізге біріміз дем берейік,

Бір арбанын астында дөнгелейік.

Қақ бөлесің кайғынды,

Келісеміз.

Алауын да, уын да тең ішеміз.

Кезбе бақыт кездесіп қалса бізге,

Тепе-тең ғып екіге бөлісеміз!

«Өлі балық жолығар өлмегенге!»

Өлмегенге не жетсін, өлмегенге!

Өмір деген осылай, жаным менің,

Қайтер едік өмірге келмегенде?!

Көнеміз де...

Кайтеміз көнбегенде???

ТАНДАНБА, ЖАНЫМ, ТАНДАНБА

Орманға, тоғай, талдарға

Оңаша жалғыз барғанда,

Серігін іздеп жалғаннан

Сұңқылдаса сұр көкек

Отырып ескі тамдарда,

Танданба, оған танданба!

Онаша сон-оу тауларға

Онаша өзін барғанда,

Құлақ сап көрші бар манға

Сыбызғы тартып сұр бұғы,

Маралын іздеп зарлауда,

Оған да, жаным, танданба!

Сорғалап соноу занғардан,

Шанқылдап қыран самғауда.

Серігін іздеп жалғаннан,

Оған да, жаным, танданба!

Үмітіңді артып арманға,

Адасып достан қалғанда,

Өзін де, жаным, жалғызсың,

Өзіне-дағы танданба!

Өкінбе жалғыз жүрмін деп,

Несіне өмір сүрдім деп.

Бәрінің де аты - жалғыздық,

Келеді бәрі бір-бірлеп,

Кетеді бәрі бір-бірлеп.

Сағынып кеткенім-ай сол жылдарды,

Саялап, қуат етіп мол жылдарды.

Қосымды егістікке қондырғам-ды,

Шық қарып, табанымды тон да ұрған-ды.

Сонда да сағынамын сол жылдарды,

Сабанның арасында орным қалды.

Кешкісін оранып ап ақ сабанға,

Жатушы ек бой берместей атса жауға.

Таңертен жылы орынды қия алмаушы ек,

«Тұр, тұрлап!» бригадир қақсағанда.

Қарыма қаршадайдан құрық та астым,

Масақтан дән айырып, тұлып бастым.

Қайғылы, қуанышты қайран күндер,

Қалай да мен сендерді ұмытпаспын!

Келді де соғыс деген ала шапқын,

Сайранын быт-шыт қылды бала шақтын...

Түтінін жұтпағанда жер ошақтың,

Тәттісін татпас та едім Болашақтың.

Сонда да сағынамын қайран күнді,

Сонда да жаным менің сайрап жүрді.

Қуантып жатушы еді майдан кімді...

Жылан боп, аждаһа боп түске кірді.

Қабағы таудың қатулы,

Қар жауа ма, қайтеді?!

Бұлақтар мұнда батулы,

Мұз тұра ма, қайтеді?!