Пятнадцатилетний капитан / Он бес жасар капитан - Жюль Верн

Сан-Феличедегі гациендке тезірек жету үшін, жолдағы кідірісті азайту керек болды. Сондықтан миссис Уэлдон мен оның жолдастары жолда кідіріп демалу уақытын қысқартуға ұйғарысты.

Орман түрі өзгере бастады. Ағаштардың ара-арасынан бірте-бірте кең алаңдар көрінді. Жайып тастаған кілем сияқты тұтасып жатқан көкпеңбек шөптің арасынан қызылды-жасыл тастар көрінеді. Кейбір дөңес жерлерге сассапарель өскен. Оның ит мұрны өткісіз жынысын аралап жүру жолаушыларға өте қиынға соқты. Бұлар енді тоғай арасындағы жалғыз аяқ жолды көксей бастады, өйткені ол нашар да болса жол аты бар, жүруге ыңғайлы еді.

Шамамен айтқанда кішкене отряд күн батқанша сегіз миль жол жүрді. Ол күн ешқандай уақиғасыз өтті және жолаушылар да шаршап қажыған жоқ. Дұрысын айтқанда, сапардың бұл бірінші күні ғана, жолдың ең қиынын кейінгі күндерден күтуге болады. Күн кеш болған соң, жолаушылар өзара кеңесіп, қонуға ұйғарысты. Бір түнге бола шатыр тігіп лагерь құрудың қажеттігі жоқ деп, жолаушылар ол түнді тақыр жерде жатып өткізді. Олар жергілікті халық пен жабайы аңдардың шабуылынан да қауіптенбеді, өйткені, түнгі күзет әрбір екі сағат сайын ауысып, тыныштық қамтамасыз етіліп еді.

Ол түні жолаушылар зәулім биік манго ағашының түбіне қонған; ағаштың жан-жаққа жайылып кеткен бұтақтары мен қалың жапырағы жолаушыларға табиғи қалқа болды.

Кішкене отряд манго ағашының түбіне енді ғана жайласа бергенде, ағаш басынан құлақ тұндырарлық концерт басталды.

Бұл ағаш, тынбастан шықылықтай беретін өңшең ғана мылжың бір топ сұр тотының қонақтайтын мекені екен. Европаның зоологиялық бағындағы торда тұратын тотылардың қылығымен мына тотылардың қылығын салыстыруға болмайды.

Тотылар у-шу боп жолаушылардың мазасын алды, бұған ызасы келген Дик Сэнд мылтық атып, тотыларды үркітіп жіберуге ыңғайланды. Бірақ Гэррис оны, дыбыс шығарып тоғайда адам барлығын білдіру жақсы болмас деп үгіттеді.

— Неғұрлым дыбыс аз болса, солғұрлым қауіп-катер де аз болады,— деді ол.

Бірнеше минуттан соң кешкі ас дайын болды, басқа түрлі ыстық ас пісіруге уақыт кеш боп қалған еді. Асқа консерві мен кептірілген нан берілді. Жолаушылар тұщы суға да тарықпады, өйткені ағаш іргесінен қайнап шығып жатқан бұлақ бар-ды. Манго ағашының бұтағында уылжып тұрған тәтті жемістер бар, тотылар азығын қызғанып шырылдай берді, бірақ адамдар оған қарамастан, әлгі жемістерді үзіп жатыр.

Жолаушылар өздерінің оңай да қарапайым тамағын жеп болмай-ақ ымырт жабылды. Жерден баяу көтерілген көлеңке ағаш басына қарай тырмысты, жоғарыдағы жапырақтардың нәзік иректері әлі көрініп тұр. Әлем жүзінен жұлдыздар быжынап жымыңдай бастады. Қараңғы түсісімен жел де тынды, тыныш ауада желп еткен бірде-бір жапырақ жоқ. Тіптен тотылар да үндерін өшірді. Табиғат тыныш ұйқыға шомумен қатар жанды-жансыздың бәрін тыныштыққа шақырды.

Төсек жайып орын даярлау оп-оңай.

— От жақсақ қайтер екен? — деді Дик Сэнд американға қарап.

— Керегі жоқ,— деді Гэррис.— Бұдан былай түн жылы болады, ал мына алып ағаш бу тұтады, сөйтіп бізге суық та тимейді, сыз да өтпейді. Достым, мен бұрынғы айтқанымды қайталап айтамын: білінбей жүруге тырысайық. От жағып, мылтық атуды тоқтатайық.

— Егер, мистер Гэррис,— деп миссис Уэлдон сөзге араласты,— сіз айтқан тоғай қаңғыбастарын есепке алмағанда, үндістерден қауіптенбесе де болатынын жақсы білемін... Бірақ орманның басқа тұрғындары — төрт аяқтылар бар ғой. Соларды от жарығымен үркіткен жөн емес пе?

— Миссис Уэлдон, жергілікті төрт аяқтылар үшін бұл сияқты еңбек сіңірудің қажеттігі жоқ. Олар адаммен кездесуден қорқуға тиіс, кездескеннен гөрі кездеспегенін артық көреді.

— Біз ормандамыз ғой,— деді кішкентай Джек,— ал орман ішінде әрқашан аң болады.

— Аңдар түрліше болады ғой, сондай-ақ орман да түрліше болады, достым,— Гэррис күле жауап қатты.— Сен өзіңді өзің бір кең байтақ паркте жүргендей көрші. Es coma el paradiso»73 деп үндістер өз жерін бекерге мақтамаған болар.

— Ал мұнда жылан жоқ па? — деп сұрады Джек.