Пятнадцатилетний капитан / Он бес жасар капитан - Жюль Верн

Қазіргі уақытта «Пилигрим» құл саудагерлерінің әдеттегі жүретін жолынан аулақ, теңіздің олар жүрмейтін бөлегінде болса да, капитан Гуль өздерінің өлімнен құтқарып қалған негрлерін құлдар тобынан болар, «Вальдек» бұларды Тынық мұхиттың алыс түкпіріндегі отар елдерге сатқалы әкетіп бара жатқан шығар деп шамалады.

«Пилигримдегілер» өлімнен құтқарылған негрлерді аса жақсы күтіп қамқорлыққа алды. Миссис Уэлдон оларға қасықпенен таза салқын су ішкізіп жатқанда, кәрі Нан да, Дик те жәрдемдесті, бейшаралар талай күннен бері су көрмеген екен.

Ақырында таза су мен бірнеше жуым быламық бейшара негрлерге жан енгізді.

Олардың арасында жасы алпысты қусырған қартаңдау біреуі ағылшынша біледі екен.

— «Вальдек» нендей пәлеге ұшырап еді?—деп сұрады капитан Гуль ең алдымен.

— Бұдан он күн бұрын түн ішінде, кемедегілер тегісінен ұйықтап жатқан кезде, бір кеме келіп, біздің кемемізге килікті,— деп жауап қатты кәрі негр.

— «Вальдектің» командасы не болды?

— Білмеймін. Біздер үске шықсақ, палубада адам да жоқ, қаңырап қалған екен.

— Олар «Вальдекке» киліккен кемеге мініп үлгірген болар деп шамалайсыз ба?

— Солай болар деймін...

— Сөйтіп, сіздерге соқтығысқан кеме, апатқа ұшырағандарға жәрдем етіп, оларды мінгізіп алу үшін тоқтамады ма?

— Жоқ.

— Мүмкін ол кеменің өзі суға батып кеткен шығар?

— О, жоқ,— деп басын шайқады қарт негр.— Оның кетіп бара жатқанын біз көріп тұрдық.

Қарттың бұл сөзін «Вальдектен» құтқарғандардың бәрі растады. Бұл адам нанғысыз қаталдық еді, бірақ, шындығына келгенде бұл сияқты жан түршігерлік апатқа себепші болған кеменің капитаны, апатқа ұшырап өліп бара жатқан адамдарға аз да болса жәрдем етпей, сол күйінде қалдырып, тезірек қашып құтылуға асығады, бұл жиі кездесетін уақиға.

Көшеде кетіп бара жатқан біреуді көлігіне қақтырып, өзінің аңсыздығынан болған жазымға жәрдем етіп әуре болуды басқа біреуге артып, қаша жөнелуге асыққан кісі әдетте қатаң жазаға тартылады. Бірақ, көшеде кездейсоқ жазым болғандарға тез жәрдем етіледі. Ал суға батып бара жатқандарға жәрдем етпей, оларды ашық теңіздің ортасында қалдырып, қашып кеткен адамдар туралы не айтуға болады? Оларды адамзаттың арына нұқсан келтіруші азғындар деген дұрыс.

Капитан Гуль бұл сияқты уақиғалардың талайын білетін. Мұндай фактылар адам таңғаларлық сұмдық болып көрінсе де, жиі кездесе беретін уақиға екенін миссис Уэлдонға қайталап айтты да, өлімнен құтқарып алған адамдарынан сұрайтын сауалын жалғастыра берді:

— «Вальдек» қайдан келе жатыр еді?

— Мельбурннан.

— Демек, сіздер құл емес екенсіздер ғой?

— Жоқ, сударь, біз құл емеспіз,— деп негр тік тұрып, тез жауап қайырды. — Біздер Пенсильванияның тұрғын адамдарымыз.

— Ал, достарым,— деді капитан Гуль,— «Пилигрим» бортында сіздердің еріктеріңізге ешкім қол сұқпайды, мұны бір деп біліңіздер.

«Пилигримнің» өлімнен құтқарып алған бес негрі, шынында да Пенсильвания штатының адамдары болатын. Олардың ішіндегі ең кәрісі — бала күнінде, жасы алтыға толмай-ақ құлдыққа сатылған адам еді. Оны Құрама Штатқа Африкадан әкелген. Мұнда келгесін, құлдық деген масқаралық сөз атымен жойылып, басына бостандық тиген. Оның өзінен жасы кіші жолдастары туысынан ерікті адамдар болғандықтан, оларды ақ нәсілді адамдардың ешқайсысы меншігім деп айтуға правосы жоқ-ты. Бұлар тіптен негрлердің соғыстан бұрынғы27 сөйлеп жүрген ескілікті тілдерін де білмейтін. Бұл негрлер ерікті азамат болғандықтан, Америкадан өз ықтиярларымен кетіп, енді өз елдеріне қайтып келе жатыр еді.

Қарт негр капитан Гульге, өздерінің Оңтүстік Австралияға барып Мельбурнға таяу жердегі бір ағылшынның плантациясына қызметке кіргендерін, онда үш жыл бойы жұмыс істеп азын-аулақ ақша тапқан соң, еліне қайтқылары келгенін айтты.